Life is a Ride -Ride-3:

Yelling at Vikram , I rushed to the nearest wash room. I really couldn‘t understand
how I acted so well. But fear and guilty feeling gripped me so badly. When I came
out my four friends convinced me and scolded Vikram so badly. I couldn‘t bear
those words, but somehow I told them to stop speaking on that topic and headed
back to my class.
In the evening Interval, in the pantry, Vikram came straight to me, and calmly said
a simple Sorry. I didn‘t reply back. He broke the silence and told me, my mom told
that a girl called me, I don‘t know why, but I got an instinct that it was you. But
never meant to hurt you. I am sincerely sorry. He moved saying this. I stood
staring at him dumbfounded. My friends gave a glare at me.
Next afternoon, whole of our classes were divided in to two batches. Except for
Anu, I, Priya and Thivya were in the same batch. We all went inside the lab, but the
second year CSE students have occupied already. I saw Vikram and Shiva sitting in
the left corner. They departed from the lab, I turned to the opposite direction, so
that I don‘t have to face them. Our lecturer directed us to occupy any seats; I
pulled Priya and took the same seat where Vikram and Shiva were seated.
Our lecturer started with simple exercises on VB, and when I opened the system,
it had many documents saved with Shiva‘s name. Then I realized in a hurry I took
Shiva‘s seat. I cannot tell this to Priya, because I was maintaining a decent image
with my friends. Any way now and then I interrupted Priya and peeped in to
Vikrams programs and documents. Priya started to notice that I am taking lots of
interest on Vikram. I created so many documents and I created my profile with my
likes and don‘t likes and saved with my name. This I did purely for Vikram to take
notice.But unfortunately, I started to get disturbances from Ganesh, my class mate. He
made rubbish comments when we passed by. He occupied the same computer, as he
is in the other batch. He made lots of stupid documents. This started spreading
like a wild fire. One fine day, during the lunch break, Vikram , Madhav ,Shiva and 2
more other guys came to our class. They called Ganesh and his friends outside.
They had a discussion for few seconds. Once our seniors moved away, Ganesh came
straight to me, he shouted, What Preethi! Threatening me with seniors!!hah!!! As of
now I will leave it and I will take my revenge at the right time! The moment he
moved away, my face brightened and I couldn‘t believe that Vikram has startedtaking interest in me. My friends started to tease. But I strictly told them, that I
don‘t like these kinds of comments.
We got a circular, that the fresher‘s party is going to happen the coming Friday.
The fresher‘s party was on the 45th day since our first day. The whole college was
on causals, it‘s a cool break from our weird uniforms. We had culturals, games,
lunch, competitions etc. After lunch, the senior girls called all the fresher girls and
gave knitting threads and told us to do rakhi bands. We were confused initially.
Then around 4.00 PM, they told us to tie the bands to any guys we want. It was so
funny to watch, guys running here and there.
I said, I will tie this band to Ganesh! Priya reacted immediately and said, why you
don‘t tie it for Vikram. A moment, I suffered from electric shock. But I stood, as
if I was least bothered and I replied back, Big deal! If he is ready then I can tie.
Not a Problem. I literally prayed to God, that Priya shouldn‘t take any adverse
steps. But without waiting a second, she ran and called Vikram, who was standing at
the other side of the corridor, and called me from there. I didn‘t know what to do.
I felt, I will run away somewhere. But Anu and Thivya started to scream, hey
Preethi, come…come… lets have fun. I felt like that I was having stroke. But we
moved near them. Vikram looked confused. Madhav and Shiva stared equally
confused.
Priya screamed, Vikram anna (Vikram Brother), Preethi wants to tie this rakhi for
you. Vikram smiled casually, Oh is it…Good then I have got a beautiful sister…he
exclaimed! My world really stopped when he uttered these words. I dint speak
anything, I dint even look at him, I took the rakhi and tied it in his right hand. I
tied it and my hands trembled so violently. Priya mocked at me, why dear your
hands are shaking as if, hadn‘t taken food for many days.Vikram alleged back, may
be Priya …she wouldn‘t have got such a handsome brother like me.
I ran to the washroom. I cried , cried, cried,…That is what I did. I couldn‘t believe
what had happened. I cursed Priya, I cursed Vikram.I cursed everybody. But in
vain. I didn‘t speak to anybody in the bus. I was completely out of form. I came to
home and slept immediately. My mom woke me in the morning, I excused to take an
off to college stating that I was not feeling well. The whole day I was really
struggling with emotions. I cried. I couldn‘t sleep. The next day, I had no option
but to go to college.
I boarded the bus and I sat near Priya. I didn‘t say a word. Thivya and Priya kept
on giggling, but I dint speak a word. After some time Priya slipped a book, with a
big white paper on it stating ‗Go to Page 45‘. I gave a cold stare. But she pointedher finger to the book. Irritated I opened the page 45. Bewildered, I saw the same
Rakhi which I tied to Vikram, covered in pink polythene with a small note in it. ―I
will never accept you as my sister‖.
I….I don‘t ….Know….I…what to do….what to react….???!!###&&*&(^%$!!!

Life is a Ride - Ride-2:

I stood waiting for my college bus, with all new stuffs on me, new blue chudi, new
bag, new hairstyle, what all to say. I boarded my bus, the girl in the front ushered
me to move to the 5thseat...oops again I saw both Vikram and Shiva smiling at me
sitting in the seventh seat behind the staffs. The staffs sit as a wall between the
girls and the boys. After a few stops Thivya and Anu boarded the bus. We all sat
together and giggled talking about our new class. Priya boarded in the last stop,
she waved at us and sat in the other end.
We all sat in our new class. It‘s a broad class room with three windows on each
side of the room. There were 3 columns with 5 rows in each column. The 1st column
was occupied by the girls and the rest two columns were the boys. We occupied the
last row…ha ha…The last row girls… Our first staff, Mr. Raj gave a bright smile and
introduced him. He made everybody to introduce themselves with their objective.
Ganesh, the weirdest guy in the class made all nasty jokes and gave a look at the
girls for every 10 second interval. God!! I hated him like anything. An office boy
interrupted us and told all the students to move to the computer lab to collect
their uniforms, books and instruments.
We giggled and moved and we all stood in a queue to collect the things. Suddenly
Priya whispered, hey look at the guy in the first row in the nearby class, he looks
awesome…Anu sighed awwww…Priya interrupted he is Ok de not awesome. I leaned
back to look at the guy, Oh God, I nearly dropped. It was Vikram and Shiva. I was
not sure whom they were talking about. Since they were in uniform, I don‘t know
how to distinguish and confirm. I stood erect, posing that I am least bothered. But
really I did know how fast my heart was beating. We collected our stuffs and went
back to our seat.
In the interval, one of the senior girls called all four of us in to nearby classroom.
There were around many girls and boys. We dint know what to do. She gave a
strong stare at us and questioned what u girls formed the gang from the very first
day ...hah? So what‘s your name? Trembling I replied Preethi!! Everybody gave a
loud thud of laugh! I wondered what is so funny about my name! One guy from the
back, shouted! Ok Preethi enact the preethi Mixer Grinder AD!!! I was startled!
It‘s none other than Vikram! I couldn‘t believe. The senior girl patted his back and
said well-done Vikram! And yelled at me Hey do it! I did Weakly and softly I said ―
Preethi Vanngha Naan Guarantee‖[I guarantee for buying Preethi mixer and
grinder]They all laughed all together, Then Vikram screamed again…hello madam doit with actions!!! What is this? Have we come here to see mono acting? My tears
were about to fall! I breathed heavily and from nowhere Shiva came in to the scene
and said to me, take your friends and go to your class Preethi ! Vikram and the
other seniors looked at him startled and nobody spoke a word. I looked at him so
gratefully, by that time, my tears were rolling down my cheek. Shiva said, don‘t cry
and ushered us outside.
I sat in my class, thinking about it. My friends teased me on behalf of Vikram and
Shiva. I sighed. But somehow, the naughty character of Vikram attracted me. Most
of the days I will look for Vikram in the bus or whenever I cross his classroom and
almost all the time I will end up seeing 4 eyes ,yah both Vikram‘s and Shiva‘s. It‘s
already a month, I always had the rush to talk to Vikram, but somehow I couldn‘t.
That evening I was speaking with my mom, and carefully I opened the subject
about Vikram and my mom exclaimed yah Gayathri‘s son …Hows he doing?
After a chit chat, I took my mom‘s phone book and started searching. I found two
Gayathri! I don‘t know which one! I dialed from my landline to one of the Gayathri‘s
number.A lady picked the phone, I asked tremblingly, is Vikram in home?
Astonished! She replied in a stern voice, who are you? I disconnected the phone!
My hands were already wet with fear. I sweated. I didn‘t know what to do! I didn‘t
know what I dialed his number! I was terrified to the maximum thinking, what will
happen, if he finds out? Will he embarrass me or what ? what? I got a severe
headache! Again I dint sleep properly that night!
The next day, I didn‘t dare to look at him in the bus as well in the college. In the
Lunch break, Vikram came to my class, with another guy. He called me out. I
started to tremble from my feet, my three friends joined me. I went near him. He
introduced the new guys Madhav , to me. I said Hi weakly. Then casually he
asked…so Preethi ―Did you call my home yesterday‖. God!! I stood still, suddenly I
couldn‘t hear anything. I felt that the world stopped rotating. I wondered how on
the world he found that! Priya gave me a shake. I came back to reality.
I took a deep breath and with a cold face and tears in my eyes, I replied back, how
dare you ask me this? What do you think of me? Do you think I am a girl going
after guys? I never expected you to be this cheap!
Vikram stood stunned without knowing what to do??
All the names, characters and events in this story are purely fictional and any
resemblance is completely coincidental.

Life is a Ride… ::: Ride-1

Hi,

This is a beautiful story and will be shared to all listeners.…Enjoy if u r interested.

Life is a Ride…-Ride-1


I sipped my favorite Nescafe Classic sitting on my couch, watching the latest
songs. It‘s another beautiful Saturday morning, which means a lot to me, yah I am
Preethi, hard core IT employee. It‘s already 10.30 AM, but I was least bothered,
cause this is the day where there are no onsite calls, status updates, KT sessions,
Training sessions etc. etc. My mom urged me to take bath; because this is the day
my parents were waiting for. Yah most of the decisions were done, the horoscopes
were matched, both the parents are satisfied with various different constraints
and criteria‘s. The only thing pending is that the girl and the boy i.e. me and Rahul
has to see each other personally as we have confirmed our decisions only by seeing
the photographs. I sighed. I went to my bed room, where my maid was cleaning and
arranging all the old stuffs. One of my chudi stuffed in the old box got my
attention. I took it; it smelled with the old cardboard smell, it‘s a striped cream
top with purpled bottom and dupatta.I couldn‘t bear the burden in my heart. I don‘t
know what was that feeling exactly. It‘s none other than my college uniform. I sat
on my bedstead holding my college uniform. My mind rolled back 7 years back.
Owing to my family financial constraints, I was forced to take a local college, so
that my parents can reduce the hostel fees. My parents were disappointment cause
I didn‘t score enough to secure a seat in a government college, but they are
satisfied that I at least got the Dote 2 quota i.e. Free seat, in a decent college in
my home town itself. I dreamt of many things, how will be my class, how should I
speak, my staffs, department etc. and I also dreamt of the guy of my
life..hmm..how will he be??
18 JUNE 2007 was my first day to college. My parents accompanied me. I saw few
of the guys from my school, who I literally hate to see. We had the induction
session. Once that was done, a hand patted my back. It‘s Thivya. She screamed, you
joined here ? I smiled back at her. She is my school mate. Thivya introduced me to
two other girls Anu and Priya. Somehow we gelled up very soon. The formalities
were done and the college has arranged buses for departure. I waved bye to my
friends and moved towards the bus bay. There were some volunteers helping the
parents and the new joinees to take the right bus.

My mom exclaimed, hey Vikram what are you doing here? He turned back! I literally
fainted the moment I saw him! He was tall, brownish and handsome. He smiled
broadly at my mom, and said aunty, I study here. I am in to my second year CSE.
My mom screamed Oh great! I am so glad, my daughter Preeti is joining here this
year in CSE department only. So no worries of ragging for my daughter since you
are here. She said, Preeti this is Vikram , my best friends son. I said Hi weakly! He
replied back with a base voice and a beautiful smile HI!!!I couldn‘t see his eyes and
I diverted immediately. He introduced Shiva to my mom, aunty this is Shiva!! My
best friend, We are buddies from our 5th standard, he too is in 2nd year CSE. They
exchanged few words and Vikram guided us to our Bus. I sat in the window seat
bewildered, without knowing what is happening in my mind. The bus squawked and
started, I hesitantly looked back and my eyes met two pairs of eyes ..hmm…both
Vikram and Shiva gazed back at me .Hastily I turned back and didn‘t breath for
few seconds. I washed my face, and headed to sleep. I couldn‘t sleep that night. I
thought about Vikram all the time, sometimes I laughed, sometimes I felt stupidly
irritated. Without knowing that the next four years of my life is going to be a
roller coaster ride, that will etch a deep mark in my heart, I headed to sleep.

അപ്പ്രൈസല്‍...!!!

മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ വിഷയം എങ്ങും കൊടുമ്പിരി കൊണ്ട് നില്‍ക്കുന്ന സമയം, ഓഫീസില്‍ തന്നെ ഒറ്റക്കും ഗ്രൂപ്പ് തിരിഞ്ഞും ഉള്ള ചര്‍ച്ചകള്‍... ഏവരും കട്ട കലിപ്പില്‍ ആണ്... ഒരു തമിളനെ കിട്ടിയാല്‍ കുത്തികൊല്ലും എന്നുള്ള അവസ്ഥ... പെട്ടെന്നാണ് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചത് എന്തെ  ഇതിലൊന്നും ആണ്ട്രു  ഇടപെടാത്തത്..?? അവനീ വിഷയത്തില്‍ താല്‍പ്പര്യം ഇല്ലേ..?? അവന്‍റെ മനം കവര്‍ന്ന ആവന്‍റെ അ...(വേണ്ട അത് പറഞ്ഞാല്‍ അവന്‍ എനിക്ക് മനസമാധാനം തരില്ല...) ആ കുട്ടി പോലും ഈ മുല്ലപെരിയാറിന്‍റെ ഭീഷണി നേരിടുന്ന സ്ഥലത്താണ് താമസം.... എന്നിട്ടും..

ഞാന്‍ പതുക്കെ അവന്‍റെ അടുത്തേക്ക്‌ ചെന്നു, ചെയറില്‍ ചാരി കെടന്നു കറങ്ങാന ഫാന്‍ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന അണ്ട്രൂസിനോട് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു,
"എന്താടാ പ്രശ്നം..??"
"അപ്പ്രൈസല്‍ വന്നു"
"എന്തെ"
"ഊ..."
"ഹേ.. നീ വെഷമിക്കണ്ട... സാറിനെ കണ്ടു സംസാരിച്ചു നോക്ക്.."
"അവരോടു സംസാരിച്ചു കാര്യമില്ല, ഇനീം പോയി കണ്ട അവര്‍ എന്നെ തല്ലികൊല്ലും..."
"എന്തെ നീ അവരോടു സംസാരിച്ചോ..?"
"പിന്നെ, ഒരിക്കെ അല്ല, രാവിലതോട്ടു പിന്നാല നടക്കുവാ..!!!"
"എന്നാപ്പിന്നെ നിനക്ക് ഹുസൈനിക്കാനെ കണ്ടു സംസാരിച്ചൂടെ..."
"ഹും.. ശരി, ഞാനും അത് തന്നെയാ ആലോചിക്കുന്നെ..."


പിന്നെ എപ്പോളോ ഹുസൈനിക്കാനെ കണ്ടു അവന്‍ പറഞ്ഞു..

"ഹുസൈന്‍ ഭായ്, എനിക്ക് ഇപ്പൊ വന്ന അപ്പ്രൈസല്‍ നോട് യോജിക്കാന്‍ പറ്റില്ല, ഞാന്‍ മിക്കവാറും ജോലി രാജി വെക്കും"

"ഹേ ഇതിനൊക്കെ നീ രാജി വച്ചാലോ..!!!"

"ഇല്ല ഈ ശമ്പളത്തില്‍ എനിക്ക് ജീവിക്കാന്‍ പറ്റില്ല, കൂടാതെ എനിക്ക് വേറെ  മൂന്നു കമ്പനിയില്‍ നിന്ന് പേപ്പര്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്"

ഹുസ്സൈനിക്ക ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു... മൊബൈല്‍ സോഫ്റ്റ്‌വെയര്‍ വിപ്ലവത്തിന്‍റെ ഒരു പടത്തലവന്‍ തന്നെ ആണ് തന്‍റെ മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്നത്, കൈ വിട്ടു പോയാല്‍ പിന്നെ പിടിച്ചാ കിട്ടൂല... 


"നീ പെട്ടെന്ന് ഒരു തീരുമാനം എടുക്കരുത്, ഞാന്‍ മേനെജ്മെന്റുമായി ഒന്ന് ആലോചിക്കട്ടെ, പെട്ടെന്ന് തീരുമാനം അറിയിക്കാം..."

"ശരി " ആണ്ട്രൂസ് അവന്‍റെ സീറ്റിലേക്കും, ഹുസ്സൈനിക്ക മാനേജര്‍ കാബിനിലേക്കും കയറി...

ഒരു മണിക്കൂറിനു ശേഷം ഹുസൈന്‍ ഭായ് അണ്ട്രൂസിനെ വിളിച്ചു..

"എല്ലാം ശരിയായി, നിന്‍റെ സാലറി കൂട്ടി തരുവാന്‍ മേനെജ്മെന്റ്റ് സമ്മതിച്ചു. ഇപ്പോള്‍ കിട്ടുന്നതിന്റെ 30 ശതമാനം കൂടെ ഇനി കൂടുതല്‍ കിട്ടും പോരെ..?"

"മതി" ആണ്ട്രൂസ് ചിരിച്ചു.

"ഇനി നീ രാജി വെക്കുമോ..?"

"ഹേ ഇല്ല ഹുസ്സൈനിക്കാ.." സന്തോഷത്തോടെ സ്വത സിദ്ധമായ ആ ചിരിയോടെ അവന്‍ തിരികെ നടന്നു...

"ഹാ പിന്നെ.." തിരിച്ചു നടക്കുന്ന അണ്ട്രൂസിനെ ഹുസൈന്‍ ഭായ് തിരിച്ചു വിളിച്ചു...

"അല്ല, ഏതൊക്കെ കമ്പനികളില്‍ നിന്നാ നിനക്ക് പേപ്പര്‍ വന്നതെന്ന് നീ പറഞ്ഞില്ല.."


"ഓ അതോ, ഒന്ന് Water Authority ടെ water ബില്‍,  KSEB ന്നും വന്ന  കറണ്ട്ബില്‍  പിന്ന BSNL നു വന്ന ഫോണ്‍ ബില്ലും... അവമ്മാര്‍ ഇന്ന് രാവിലെയാ വീട്ടീ കൊണ്ടന്നു ഇട്ടതു.., എന്ത് ചെയ്യാനാ ഭായീ ഈ കാശുകൊണ്ട് ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ അടച്ചു തീര്‍ക്കാനാ... !!! അതാ ഞാന്‍ വേറെ ജോലി നോക്കണം എന്ന് വിചാരിച്ചത്..."


പാവം ഹുസ്സൈനിക്ക...!!!

"കുളത്തുങ്കല്‍ മോട്ടോര്‍സ് "

ഉച്ചനേരത്തെ വെയിലും സഹിച്ചു കിസയും പറഞ്ഞു നടക്കുകയായിരിന്നു നമ്മള്‍ അഞ്ചാറു പേര്‍ . ലക്‌ഷ്യം ഹോട്ടല്‍ ആണ്. ഒടുക്കത്തെ വിശപ്പ്‌ . ഓരോരുത്തരും അവരുടെ ക്ലൈന്റ് തങ്ങളോടു ചയ്യുന്ന, ചെയ്യാന്‍ പോകുന്ന ക്രൂരതകളെ കുറിച്ച് വര്‍ണ്ണിക്കുകയാണ്. പെട്ടെന്ന് ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചില്‍ , ഞങ്ങള്‍ നോക്കുമ്പോ ആണ്ട്രൂസ് പൊട്ടി പൊട്ടി കരയുന്നു.
"എന്താടാ? എന്താ പറ്റിയേ?"
"നിങ്ങള്‍ക്കൊക്കെ ' പണി ' പുറത്തു നിന്നല്ലേ... എനിക്കെല്ലാം അകത്തു നിന്നാടാ..." ആണ്ട്രൂസ് വിതുമ്പി പറഞ്ഞു.
ഉദ്ദേശിച്ചത് ഓഫീസില്‍ ഉള്ള കണ്ണട വച്ച ആരെയോ ആണ് .... ഇതിനു മുന്നേം അവനു പണി കിട്ടിയതും അകത്തു നിന്ന് തന്നെ ആണല്ലോ...

മൂന്നു മാസം "പഠിക്കാന്‍ " പറഞ്ഞതും, " ജാവ അറിയാവുന്നവന്‍ ഇവന്‍ അല്ലാതെ വേറെ ആരേലും ഉണ്ടേല്‍ പറ" എന്നും, "എന്നാത്തിന ഇങ്ങോട്ട് കേട്ടിയെടുക്കുന്നെ ?" എന്ന് ചോദിച്ചതും ഒക്കെ ഈ പറഞ്ഞ അകത്തുള്ള "പണികള്‍ " ആയിരുന്നല്ലോ???

"ഇവര്‍ക്കും വീടും കുടുംബവും വീട്ടുകാരും ഇല്ലേ , പിന്നെന്തിനാ ഇവര്‍ ഇങ്ങനെ നമ്മളോട് പെരുമാറുന്നത് " എന്ന് ഞാന്‍ എന്റെ വിഷമം പറഞ്ഞു.

" വീട്ടുകാര്‍ ഇല്ലേ എന്നോ, പോടാ ഇവരൊക്കെ വല്ല്യ വല്ല്യ ആള്‍ക്കാര്‍ ആണ്, വല്ല്യ കുടുംബത്തിലെ ആള്‍ക്കാര്‍ , നിനക്ക് അറിയുമോ ഷി.... സാറിന്റെ കുടുംബം വല്ല്യ കുടുംബം ആണ്. " പറഞ്ഞത് ജാവിയാണ്.

"എന്തെ നിനക്ക് അറിയാവോ സാറിന്റെ ഫാമിലി" എന്ന് നിബിന്‍ .

"പോടാ നീ സാറി ന്റെ വീട്ടുപേര്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ കാറിന്റെ മേലെ, ഞാന്‍ എത്ര വണ്ടികളാണ് കാണുന്നതെന്നോ ഇതേ കുടുംബ പ്പേര് എഴുതീട്ട് ..."

ഹോ ഇവന്‍ സംഭവം തന്നെ ഞങ്ങളാരും അത് ഇന്നേവരെ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടില്ല. ചെക്കന്‍ കൊള്ളാലോ....

ഫുഡും കഴിച്ചു തിരിച്ചു വരുന്ന വഴി ജാവി കൈ ചൂണ്ടി "ദെ കിടക്കണ് സാറിന്റെ വണ്ടി, അയിന്റെ ബാക്കില് കണ്ടാ??? ചക്കേന്റെ ബെലിപ്പത്തില് എഴുതിയത്."

ഞങ്ങള്‍ എല്ലാരും സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി , ഒരു ചുവന്ന "Chevrolet Spark"

" കുളത്തുങ്കല്‍ " എന്ന് വല്ല്യ അക്ഷരത്തില്‍ താഴെ ചെറുതായി "മോട്ടോര്‍സ്" എന്ന് ചെറിയ അക്ഷരത്തിലും..

Hiii T????

"Hiii T...??"

എന്നും കാലത്ത് ഓഫീസില്‍ എത്തുന്ന ഞങ്ങളെ വരവേല്‍ക്കുന്നത് ആണ്ട്രൂസ് ന്റെ  ഈ ചോദ്യമാണ്. വന്നു കേറിയ ഉടനെ "വാ ചായ കുടിക്കാം" എന്നാണ് ഇതിന്റെ അര്‍ഥം.

ഇതും പറഞ്ഞു അവനെ എന്നും കളിയാക്കാറുണ്ട് എങ്കിലും അവന്റെ ഈ ചാറ്റ് കണ്ടില്ല എങ്കില്‍ എല്ലാവരും അവനോടു അങ്ങോട്ട്‌ ചോദിക്കും  എന്തെ നിനക്ക് പറ്റിയത് എന്ന്.

ഓഫീസില്‍ മറ്റാരുമായും അധികം "കമ്പനി" വെക്കാത്ത ആണ്ട്രൂസ് ഞങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍  പുലി ആയിരുന്നു. കുറച്ചു നാളുകളായി  ചെറുക്കന് ശ്വാസം വിടാന്‍ പോലും നേരമില്ലാതെ ആയി. അത്രയ്ക്ക് പണി. എന്നും "ഇന്ന് വൈകുന്നേരത്തിനുള്ളില്‍ തീര്‍ക്കണം" എന്ന് ഓരോരുത്തരും പറഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിലും അതിനൊന്നും ആണ്ട്രൂസ് വഴങ്ങി കൊടുത്തിരുന്നില്ല എങ്കിലും സിസ്റ്റത്തിന്റെ മുന്നില്‍ നിന്ന് അനങ്ങാറില്ല. തിരക്കിലായതിനാല്‍ ഞങ്ങളും അവനെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാറില്ല. 

"ക്ലൈന്റുമായി നേരിട്ടുള്ള ഒരു ചാറ്റ് " അതും പേടിച്ചു കഴിയുകയായിരുന്നു അവന്‍ ഇത്ര നാളും, ഇന്ന് , നാളെ അങ്ങനെ നാളുകളെണ്ണി ആണ്ട്രൂസ് കാത്തിരിക്കെ. ഇന്ന് കാലത്ത് അണ്ട്രൂസിന്റെ ചാറ്റ് വിന്റോ ഒന്ന് മിന്നി.

"Hii"

"പണിചെയ്യുന്ന" തിരക്കില്‍ ആയതിനാല്‍ ആരാ എന്തിനാ പിങ്ങ്  ചെയ്യുന്നത് എന്നൊന്നും നോക്കാന്‍ ആണ്ട്രൂസ് മെനക്കെട്ടില്ല.

ഒരു നിമിഷം പോലും വൈകിക്കാതെ ആണ്ട്രൂസ് പ്രതികരിച്ചു.

"Hiii T...??"

അവസാനം...!!!

ക്ലൈന്റ് ഇവിടത്തെ സാറുമാരെ വിളിച്ചു തെറിപറഞ്ഞു എന്നോ, സാറുമാര്‍ അണ്ട്രൂസിനെ വിളിച്ചു കൊണ്ടുപോയി തല്ലി എന്നോ അണിയറയില്‍ പറഞ്ഞു കേള്‍ക്കുന്നു.

നാളത്തെ വാര്‍ത്ത : പരിഷ്കാരി client ന്റെ മനം കവര്‍ന്നു.

Client വിസിറ്റ് ഉള്ളത് കൊണ്ട് നിബിന്‍ നേരത്തെ തന്നെ ഓഫീസില്‍ എത്തി. 

തിരുവനന്തപുരം : നിയോലോജിക്സില്‍ വിസിറ്റിനു വന്ന ക്ലൈന്റ്സ് ആണ് പരിഷ്ക്കാരിയും സുമുഖനുമായ നിബിനെ കണ്ടു ഉള്‍പ്പുളകം കണ്ടു തരിച്ചു പോയത്. ഇത്തരത്തില്‍ ഉള്ള ആളുകള്‍ അങ്ങ് ജര്‍മനിയില്‍ പോലും ഇല്ല എന്നാണു ക്ലൈന്റ്സ് അവകാശപ്പെട്ടത്. ആയതിനാല്‍ നിബിനെ ജര്‍മനിയിലേക്ക്‌ തന്നു വിടണം ഇല്ലെങ്കില്‍ ഞങ്ങള്‍ തിരിച്ചു പോകില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു നിയോലോജിക്സിനു  മുന്നില്‍ കുത്തിയിരിപ്പ് സത്യാഗ്രഹം നടത്തുകയാണ്...